Strip - umjetnost slaganja

Današnji čitatelj je naprosto izložen teroru nekompetentnog, lošeg, amaterskog, ali time agresivnijeg pisanja koje ga u raznim oblicima vreba sa svih strana. Usudio bih se ustvrditi da je mala čitanost o kojoj se često govori prije svega rezultat takve situacije, a ne zbog duhovne lijenosti ili tobožnje anakroničnosti knjige kao forme.

Kad vam u današnje vrijeme dođe u ruke izvanredno napisana knjiga, potpisana od strane autora kojeg pratim godinama, jednog od onih čije tekstove čitam bez obzira o čemu pisali, onda se to doživljava kao užitak i privilegij. U svojoj novoj knjizi, baš kao i prethodnim u kojima se bavio filmom i stripom, Tomislav Čegir pokazuje dubinsko poznavanje medija, svih njegovih izražajnih valera, ali demonstrira i dobro naučenu tehnika pisanja, sposobnost artikulacije misli te razvijen osjećaj za strukturu teksta.

Kao i u drugim zemljama tako se i u Hrvatskoj klica stripologije zametnula u područjima filmologije i semiotike. Među hrvatskim filmolozima izrazito zainteresiranim za strip tih devedesetih godina javio se i lucidni analitičar Tomislav Čegir koji se odlikuje je izrazitom naklonošću kao žanrovskim studijima i povijesnoj kontekstualizaciji, te nagnuće mimetičkom odnosno, tzv. avanturističkom stripu. U dijelu u kojem se bavio stripom jasno se raspoznaje njegovo nastojanje da prepoznati identitet stripa kao sredstva izražavanja čovjekovih iskustava filozofskih stavova, emotivnih stanja i ljudskih iskustava te uopće svega drugog čime se bavi umjetnost.